เพลงปลุกใจเราสู้

เพลงปลุกใจเราสู้

   เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๔๔ ทรงพระราชนิพนธ์ทำนองใส่คำร้องที่นายสมภพ จันทรประภา ประพันธ์เป็นกลอนสุภาพ ๔ บท 
ใน พ.ศ. ๒๕๑๖ คำร้องนี้นายสมภพได้ขอพระราชทานพระราชดำรัสที่พระราชทานแก่สมาชิกสภานิติ บัญญัติ ประกอบด้วย ข้าราชการพลเรือน ทหาร ตำรวจและประชาชนซึ่งได้จัดแข่งฟุตบอล เพื่อนำรายได้ทูลเกล้าฯ ถวายโดยเสด็จพระราชกุศล และเข้าเฝ้าฯ ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน มาเขียนเป็นคำกลอนถวายเมื่อทรงเกิดแรงบันดาลพระราชหฤทัยที่จะทรงพระราชนิพนธ์เพลง "เราสู้" ก็ทรงหยิบซองจดหมายใกล้พระหัตถ์มาตี 
บรรทัด ๕ เส้น เพื่อทรงพระราชนิพนธ์ทำนอง เมื่อแล้วเสร็จก็พระราชทานให้วงดนตรี อ.ส. วันศุกร์ ซึ่งกำลังบรรเลง อยู่ในงานวันขึ้นปีใหม่ ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๑๗ นำออกบรรเลง ณ พระราชวังบางปะอิน จากนั้นได้ทรงนำกลับไปแก้ไขก่อนจะพระราชทานออกมาให้วงดนตรี อ.ส.วันศุกร์ บรรเลง และทรงแก้ไขอีกจนพอพระราชหฤทัยนับเป็นเพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ ๒ ที่ทรงจากคำร้อง

                                 เนื้อเพลงปลุกใจเราสู้

                            บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ                                                        ปกบ้านป้องเมืองคุ้มเหย้า

                            เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา

                            หน้าที่เรารักษาสืบไป

                            ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า

                            จะได้มีพสุธาอาศัย

                            อนาคตจะต้องมีประเทศไทย

                            มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย

                            ถึงขู่ฆ่าล้างโคตรก็ไม่หวั่น

                            จะสู้กันไม่หลบหนีหาย

                            สู้ตรงนี้สู้ที่นี่สู้จนตาย

                            ถึงเป็นคนสุดท้ายก็ลองดู

                            บ้านเมืองเราเราต้องรักษา

                            อยากทำลายเชิญมาเราสู้

                            เกียรติศักดิ์ของเราเราเชิดชู

                            เราสู้ไม่ถอยจนก้าวเดียว